18-Sep-2018

Breng dit blog onder de aandacht van een vriend

Reaktion von Elisa --- 18-Sep-2018 14:07
----------------------------------------------------------------
ik ben blij dat je weer bent begonnen met de blog. Geeft mij stof tot nadenken. Je kunt het mooi verwoorden. Ik ben benieuwd naar “je gevoel” bij de tango....Aangezien ik zelf idd heel erg vanuit gevoel denk, is dit weer een eye-opener...... Dank je wel.....

Reaktion von Jeroen --- 18-Sep-2018 17:49
----------------------------------------------------------------
Hallo Elisa Dank je wel voor je reactie. Het is fijn te horen dat mijn boodschap in goede aarde valt. Je vraagt naar mijn gevoel in de Tango. Welnu Ik ben groot gebracht met de filosofie dat de geest superieur is aan het lichaam, en dat derhalve elk probleem met gezond verstand is op te lossen. Verder heb ik een wetenschappelijke opleiding genoten. Ik vond dingen die verder gingen dan je met verstand kon beredeneren, wel intrigerend, maar toch ook een beetje zweverige luxe. In een periode (zo rond mijn vijftigste) waarin ik het nogal moeilijk had gehad vond ik dat ik me nu wel een keer de luxe mocht permitteren om eens nader met die zweef-wereld kennis te maken en belandde ik op een spiritueel cursuscentrum. Er ging een hele nieuwe wereld voor me open, waarin juist die dingen die niet te beredeneren zijn het belangrijkst leken te zijn. Rond die tijd heb ik ook de tango ontdekt, en die sloot prachtig aan bij mijn nieuwe bewustzijn. De tango is heel belangrijk voor mij. Hij heeft me niet alleen veel vriendinnen en vrienden opgeleverd, hij verschaft me ook een portie lichamelijke intimiteit (in het westen heerst er buiten relaties een heel ongezonde intimiteitswoestijn) en biedt me ook de mogelijkheid om ervaring op te doen op het gebied van gevoel, intimiteit en omgang met de andere sekse. Heel af en toe heb ik heel fijne intieme dans, waarbij ik het gevoel heb nauwer met de ander verbonden te zijn dan dat ik ooit in mijn huwelijk met mijn vrouw ben geweest. Maar ook dit is volstrekt niet reproduceerbaar. Het is juist ontzettend spannend om te gaan dansen met iemand met wie ik zo’n fijn moment hebt gehad, omdat mijn angst groot is dat ik dan zal teleurstellen. Laatst had ik (wat me nog nooit eerder is gebeurd) negen tanda’s lang met drie verschillende partners de ene prachtige intieme dans na de andere. Ik dacht: “nu kan ik het eindelijk”. De dag daarop was het weer een grote puinhoop. Als ik ga dansen, begin ik open, en ik dring geen intimiteit op. Ik ga er niet van uit dat de ander op mijn intimiteit zit te wachten. Ik probeer mijn partner er wel non-verbaal toe uit te nodigen. Maar als respons uitblijft dan ga ik een vrolijk feestje maken van de dans.

Reaktion von Jeroen --- 19-Sep-2018 00:13
----------------------------------------------------------------
Hallo Pierre In mijn blog probeer ik juist verbinding te maken tussen het alledaagse en een diepere zin der dingen. Het is dan bijna onvermijdelijk dat ik vaak begin met alledaagse dingen. Ik kan het niet zo goed hebben dat je zo denigrerend doet over Irvin Yalom. Hij is een bevlogen psychotherapeut en een begenadigd schrijver. Hij heeft heel eerlijke boeken geschreven over zijn vak, waarin hij ook heel open over zijn onzekerheden en vergissingen schrijft. “Liefdes scherprechter” en “therapie als geschenk” echte aanraders. In dat laatste boek (hij is al heel oud) kijkt hij met heel veel dankbaarheid terug op zijn loopbaan, en probeert hij in 100 stellingen aan de volgende generatie over te brengen wat hij tijdens zijn decenniaLange praktijk geleerd heeft. Zijn roman de therapeut zit niet alleen heel knap in elkaar met een driedubbele plot, het is tegelijkertijd een kritische beschouwing op zijn vak en een ode aan integriteit. Daarnaast heef5 hij drie romans over filosofen geschreven, over Schopenhouer, Nietsche en Spinoza. Daarmee maakt hij in Romanvorm het gedachtengoed van deze filosofen heel toegankelijk. Nietsches tranen vind ik geniaal. Nietsche was een heel moedige, bijna drieste en duizelingwekkend scherpe denker, en die Scherpte heeft Yalom weten te vangen, in een roman die echt gebeurd had kunnen zijn. Heel veel details in de roman berusten op historische gegevenheden. Yalom geeft ook een verantwoording over wat feit en wat fictie was. Het verhaal gaat over een ontmoeting tussen Nietsche en Joseph Breuer de leermeester van Freud. “Het raadsel Spinoza” heeft bij mij heel veel bewondering opgeroepen voor Spinoza, die helemaal in zijn eentje door heel dapper, los van de opvattingen van zijn tijd te denken, een filosofie ontwikkeld die heel dicht staat bij de filosofie die jij in je reactie uitdraagt. En hij leefde er ook naar. Het verhaal speelt gedeeltelijk in de tijd van Spinoza, waarbij ook weer zoveel mogelijk is aangesloten bij historische gegevenheden. Yalom heeft alleen als extraatje een vriend geïntroduceerd waartegen Spinoza kon praten. De tweede verhaallijn in het boek speelt rond de tweede Wereldoorlog. Yalom werd geïnspireerd voor het verhaal tien hij de nog bestaande woning van Spinoza in Rijnsburg bezocht, en hij hoorde dat de Duitsers zijn hele bibliotheek hadden meegenomen. De Duitsers konden niet rijmen dat Goethe, als een van de grootste Duitsers, altijd een exemplaar van van de Ethica van de Jood Spinoza op zak had. Het verhaal gaat over de nazi-ideoloog Rosenberg. Als extraatje voert Yalom hier een psychiater op waarmee hij tracht te doorgronden hoe Rosenburg tot zo een onmenselijke ideologie heeft kunnen komen. Ook de filosofie van Nietsche was zijn tijd vooruit en heeft wel “boeddhistische” trekken, maar bij hem is het wat minder verwonderlijk omdat in zijn tijd de oosterse filosofieën toegankelijker waren dan in de tijd van Spinoza. Een heel mooie, beknopte en toegankelijke inleiding op het werk van Spinoza is het boekje”en je zult spinazie eten van Jan Knol. Hartelijke groeten Jeroen

Geef een reactie

* verplicht veld